SİGARA VE STRESİN TEMPOROMANDİBULAR EKLEM DİSFONKSİYONU ÜZERİNE ETKİSİ

Özet

Bu çalışmada üniversite öğrencilerinde Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu prevelansının saptanması, temporomandibular eklem disfonksiyonu ile ilişkili olabilecek faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma, 17-39 yaş aralığındaki (21.2764±2.638 yıl) toplam 398 üniversite öğrencisinin katılımıyla gerçekleşti. Çalışmaya katılan öğrencilerde Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu varlığı ve şiddeti Fonseca Anamnestik Anketi, stres düzeyi ise Algılanan Stres Ölçeği ile değerlendirildi. Araştırma kapsamına alınan 398 öğrencinin 342’sinde (%85.9) herhangi bir düzeyde Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu olduğu tespit edildi. Bu öğrencilerin (n=342) ise,162’sinda (%40.7) hafif şiddette, 148’inde(%37.2) orta şiddette ve 32’sinde (%8.0) şiddetli Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu olduğu bulundu. Çalışmaya katılan kadın öğrencilerin286’sında (%85.9), erkek öğrencilerin ise 56’sında (%86.2) Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu olduğu bulundu. Öğrencilerin Algılan Stres Ölçeği skoru ortalaması 32.62±4.92, Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu olan öğrencilerin Algılan Stres Ölçeği skoru ortalaması 33.08±4.18, Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu olmayan öğrencilerin Algılan Stres Ölçeği skoru ortalaması 29.72±7.55 olarak saptandı. Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu olan ve olmayan öğrencilerin ile şiddet düzeylerine göre Algılan Stres Ölçeği skor ortalamaları arasında fark anlamlı bulundu. (p:0.001).Çalışma sonucunda cinsiyet ve sigara tüketimi ile Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu gelişimi arasında bir ilişki olmadığı ancak stresin Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu gelişimine sebep olabilecek faktörlerden birisi olduğu ve stresteki artışın Temporomandibular Eklem Disfonksiyonu şiddetini de artırdığı görülmüştür.