FİZİKSEL AKTİVİTE ARTIRICI DANIŞMANLIK HİZMETİNİN ÖĞRENCİLERİN FİZİKSEL AKTİVİTE DÜZEYLERİ ve YAŞAM KALİTELERİ ÜZERİNE ETKİSİ: BİR ÜNİVERSİTE ÖRNEĞİ
Öğrencilerin Fiziksel Aktivite Düzeyleri ve Yaşam Kalitesi
Özet Görüntüleme: 16
/ 
PDF İndirme: 11
Anahtar Kelimeler:
Fiziksel Aktivite Düzeyi, Danışmanlık Hizmeti, Yaşam Kalitesi, Üniversite ÖğrencisiÖzet
Bu çalışmanın amacı öğrencilere uygulanan fiziksel aktivite artırıcı danışmanlık hizmetinin, öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri ve yaşam kaliteleri üzerine etkisini belirlemektir. Çalışmaya Türkiye’de bir üniversitede öğrenim gören 29 öğrenci dahil edilmiştir. Öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri ve yaşam kaliteleri değerlendirilmiş, ardından 4 haftalık Fiziksel Aktivite Artırıcı Danışmanlık Hizmeti verildikten sonra tekrar aynı değerlendirmeler yapılarak verilen danışmanlık hizmetinin çıktıları değerlendirilmiştir. Katılımcıların fiziksel aktivite düzeylerinde ve yaşam kalitesinin tüm parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artış oldu(p<0.05). Katılımcıların fiziksel aktivite düzeylerinde en çok kısıtlanmaya sebep olan faktörler sırasıyla başka önceliklerinin olması, vakit bulamamaları ve yaralanmaktan korkmalarıydı. Ancak 4 haftalık fiziksel aktivite artırıcı danışmanlık hizmeti sonrasında katılımcıların fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi düzeyleri yükseldi. Verilen hizmet sonrasında Hemşirelik Bölümü’nde okuyan öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri, Sağlık Yönetimi Bölümü’nde okuyan öğrencilerden daha fazla yükselmiştir. Gelecek yıllarda aynı katılımcıların yeniden değerlendirilmesi, danışmanlık hizmetinin uzun vadeli etkilerinin değerlendirilmesine olanak sağlayacaktır.
Referanslar
Elmas L., Yüceant M., Ünlü H., Bahadır Z.(2021).Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Düzeyleri ile Psikolojik İyi Oluş Durumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.Sportive,4(1);1-17
World Health Organization. (2016). Physical activity strategy for the WHO European Region (Issue 119). World Health Organization.
Hegde, B. M. (2018). Health benefits of exercise. Kuwait Medical Journal, 50(2); 143–145. https://doi.org/10.1249/01.mss.0000477455.85942.2f
Pescatello, L. S., MacDonald, H. V., Lamberti, L., & Johnson, B. T. (2015). Exercise for hypertension: A prescription update integrating existing recommendations with emerging research. Current Hypertension Reports, 17(11), 87. https://doi.org/10.1007/s11906-015-0600-y
Ha, A. S., Ng, J. Y. Y., Lonsdale, C., Lubans, D. R., & Ng, F. F. (2019). Promoting physical activity in children through family-based intervention: Protocol of the “Active 1 + FUN” randomized controlled trial. BMC Public Health, 19(1), 218. https://doi.org/10.1186/s12889-019-6537-3
Cengiz, Ş. Ş., & Delen, B. (2019). Gençlerde fiziksel aktivite düzeyi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 110–122.
Ölçücü, B., Vatansever, Ş., Özcan, G., Çelik, A., & Paktaş, Y. (2015). Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi ile depresyon ve anksiyete ilişkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4, 294–303. https://dergipark.org.tr/en/pub/goputeb/issue/34518/381844
Sarıkaya, M., Polat, M., Seydel, G. Ş., & Eryılmaz, S. G. K. (2018). Yaşlı bireylerde fiziksel aktivite düzeyinin yaşam kalitesi üzerine etkisinin incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(2), 81–89. https://dergipark.org.tr/tr/pub/bsd/issue/53467/711631
Tural, E. (2020). COVID-19 pandemi dönemi ev karantinasında fiziksel aktivite düzeyinin yaşam kalitesine etkisi. Van Sağlık Bilimleri Dergisi, COVID-19 Özel Sayı, 10–18. https://dergipark.org.tr/tr/pub/vansaglik/issue/56982/738909
Yazıcıoğlu, Y., & Erdoğan, S. (2014). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Retrieved March 14, 2023, from https://www.nadirkitap.com/spss-uygulamali-bilimsel-arastirma-yontemleri-.html
Craig, C. L., Marshall, A. L., Sjöström, M., et al. (2003). International physical activity questionnaire: 12-country reliability and validity. Medicine and Science in Sports and Exercise, 35(8), 1381–1395. https://doi.org/10.1249/01.MSS.0000078924.61453.FB
Öztürk, M. (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde uluslararası fiziksel aktivite anketinin geçerliliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
Koçyiğit, H., Aydemir, Ö., Ölmez, N., & Memiş, A. (1999). Kısa Form-36 (KF-36)’nın Türkçe versiyonunun güvenilirliği ve geçerliliği. İlaç ve Tedavi Dergisi, 12, 102–106.
Ware, J. E., Jr. (2000). SF-36 health survey update. Spine (Phila Pa 1976), 25(24), 3130–3139. https://doi.org/10.1097/00007632-200012150-00008
Cobos-Rincón, I., Santolalla-Arnedo, I., Juárez-Vela, R., & Adam Jerue, B. (2022). Predictors of the quality of life of university students: A cross-sectional study. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(19), 12043. https://doi.org/10.3390/ijerph191912043
Barone Gibbs, B., Conroy, M., Huber, K., et al. (2021). Effect of reducing sedentary behavior on blood pressure (RESET BP): Rationale, design, and methods. Contemporary Clinical Trials. https://doi.org/10.1016/j.cct.2021.106428
Selçuk-Tosun, A., & Zincir, H. (2019). The effect of a transtheoretical model-based motivational interview on self-efficacy, metabolic control, and health behavior in adults with type 2 diabetes mellitus: A randomized controlled trial. International Journal of Nursing Practice, 25(4). https://doi.org/10.1111/ijn.12742
Tuvemo Johnson, S., Anens, E., Johansson, A., & Hellström, K. (2021). The Otago exercise program with or without motivational interviewing for community-dwelling older adults: A 12-month follow-up of a randomized, controlled trial. Journal of Applied Gerontology, 40(3), 289–299. https://doi.org/10.1177/0733464820902652
Can, H. B., Örs, F. B., & Keklicek, H. (2022). Comparison of factors restricting participation in leisure-time physical activities in university students according to gender and regular physical activity habit. JETR, 9(1), 59–67.
Fishleder, S., Petrescu-Prahova, M., Harris, J., et al. (2018). Bridging the gap after physical therapy: Clinical–community linkages with older adult physical activity programs. Innovation in Aging, 2(1). https://doi.org/10.1093/geroni/igy006
John, O., Moriah, B., Kathleen, W., et al. (2018). Primary care providers’ physical activity counseling and referral practices and barriers for cardiovascular disease prevention. Preventive Medicine, 108, 115–122.
World Health Organization. (2018). Global action plan on physical activity 2018–2030: More active people for a healthier world. World Health Organization.
Wattanapisit, A., & Wongsiri, S. (2021). Overview of physical activity counseling in primary care. Korean Journal of Family Medicine, 42(4), 260–268. https://doi.org/10.4082/kjfm.19.0113
İndir
Yayınlanmış
Sürüm
- 2024-12-29 (2)
- 2024-12-27 (1)
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Göbeklitepe Sağlık Bilimleri Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
